การเลือ กคู่เป็นเรื่องที่สำคัญ คนที่เลือ กคู่เป็น คือคนที่เลือ กอยู่กับคนที่เราสบายใจ อยู่ด้วยแล้วรู้สึกมีความสุข ไม่ต้องมาทนทุ ก ข์หรือฝืนใจทำอะไร ซึ่งความสบายใจคือ การอยู่ร่วมกันโดยไม่หวาดระแวง
และไม่มีความวิตกกังวล และอีกหนึ่งสิ่งที่สำคัญของการเป็นคู่กันคือ การมีศีลที่เสมอ กัน คือ การมีศีลธรรม ความคิด และจิตใจที่เท่าเทียมกัน ซึ่งสิ่งเหล่านี้จะส่งผลทำให้เราอยู่ร่วมกันได้อ ย่ างมีความสุข
เนื้อคู่ บุพเพนำพา เหตุมาให้เจอ แม้ไม่น่าเจอ เปรียบเสมือนด้ายชักดึงให้กล า ยมาเจอ กันจนเปรียบดั่งพรหมก ร ร มลิขิตเขียน การได้มาเจอ กันบางที อาจเป็นสัญญาณเตือนการมาของ เจ้าก ร ร มนายเ ว รที่จะเข้ามา
ในรูปแบบคู่ครองคนรักก็เป็นได้บุพเพสันนิวาสมันก็คือเรื่องของการทำบุญร่วมกัน มานั่นแหละ คือ คนที่มีบุญวาสนาร่วมกัน เมื่อมาเจอ กัน อยู่ด้วยกัน ต่างฝ่ายจะช่วยเหลือเกื้อ กูลกัน ไม่ทิ้งกัน และต่างฝ่ายจะคอยชักจูงอีกฝ่ายไปในทางที่ดีขึ้น
คนเรามีบุญมีก ร ร มมาแตกต่างกัน ฉะนั้นไม่ใช่ทุกคนที่จะมีเรื่องนี้หรือเกิดด้วยเหตุนี้ แต่มันก็ไม่ได้แปลว่าคนที่ไม่มีจะต้องเป็นคนดีหรือคนไม่ดีนะ เพราะคนเรามัน มีบุญ-ก ร ร มมาต่างกัน บางคนเป็นคู่ก ร ร มกัน มาเกิดตัดรอนกันก่อนด้วยบุญ-ก ร ร ม ก็ไม่ได้เจอคู่บุญหรอ ก ถ้ามองเฉพาะในมุมของความรัก บางทีเราอาจจะต้องผ่านใครต่อใครที่ไม่ใช่มาหล า ยต่อหล า ยคนก่อนก็ได้กว่าจะได้มาเจอคู่ของเราจริงๆ
เนื้อคู่จึงไม่ได้มีแค่หนึ่ง เพราะเราเวียนว่ายหล า ยภพชาติ คนที่ถูกใจมากๆ ตั้งแต่แรกพบ ที่เรียกว่าถูกชาตะจึงมีมาก แปลกแต่จริง เรื่องบางเรื่องที่เกิดขึ้นในชีวิต บางทีวิทย าศาสตร์ก็ไม่อาจหาคำตอบที่ชัดเจนให้ได้
อาจเป็น ความบังเอิญ หากแต่ในทางพุทธศาสนา ไม่มีคำว่าบังเอิญ ทุกสิ่งที่เกิดล้วน มีเหตุทั้งสิ้น และไม่ใช่แค่การพบเจอเนื้อคู่ หากแต่การพบเจอ กัน ไม่ว่าจะเป็นคนในครอบครัว ญาติ เพื่อน
หัวหน้างาน เพื่อนร่วมงาน ลูกน้อง ครู ลูกศิษย์ สามี ภรรย า หรือแม้แต่ชู้ ล้วน มี ก ร ร ม เป็นตัวกำหนด ให้แต่ละชีวิตได้มีส่วน มาเชื่อมโยง พบเจอ เป็น มิตร เป็นศั ต รู และเมื่อหมดก ร ร มต่อ กันก็จากกันไป
เนื้อคู่ของเรา พรหมอาจจะลิขิตไว้อีกคนนึง แต่ในชีวิตจริง เราอาจเลือ กคบกับอีกคนนึง โดยที่ในอนาคต เราอาจลงเอยกับคนที่เราเลือ กคบนี้ ด้วยจิตที่เราเลือ กเองและเราตั้งใจไว้ หรืออาจจะผันแปรไปลงเอยกับคนที่พรหมเค้าลิขิตไว้ให้ก็เป็นได้ แต่จุดนี้คงไม่มีใครรู้
แต่ถ้าจะเจาะจงว่า เหตุ ที่ทำให้คนเราได้มาพบเจอ กันนั้นคืออะไร หากจะหาเหตุผลมารองรับ ก็น่าจะเป็นเรื่องของ ความเชื่อ ของแต่ละบุคคลมากกว่า เรื่องราวหลังจากเจอ ตัวเรา นี่แหละที่เป็นผู้กำหนด ซึ่งรายละเอียดในชีวิตของแต่ละคนเป็นเรื่องละเอียดอ่อน ทุกคนคือ ตัวเอก ในชีวิตของตัวเอง ส่วนคนที่พบเจอคือ ตัวประกอบ
และไม่ว่าจะเป็นเพราะ พรหมลิขิต หรือไม่ก็ต าม ที่ทำให้เราได้เจอใครสักคน ที่ไม่ใช่แค่คู่ครองหรือคนรัก หากเป็นไปได้ก็ทำดีต่อ กันไว้ หรือถ้าทำดีต่อ กันไม่ได้ ก็แค่อ ย่ าทำชั่ วต่อ กันก็พอ เพราะชีวิตนั้นแสนสั้น ต่างก็ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป อยู่ที่เราจะฝากอะไรไว้ให้คนเขาพูดถึง
ที่มา khoddeeja
