มีความสุขในวันที่ยังมีกันและกัน ไม่รู้ว่าเราจะอยู่ด้วยกันได้นานแค่ไหน

สำหรับหล า ยๆคู่ในตอนนี้ที่ต่างฝ่ายต่างเมิน หรืออีกคนไม่เคยสนใจ ใส่ใจกันเลย เราอย ากให้บทความเรื่องต่อไปนี้เ ตื อ นใจทุกๆคน ว่าบางครั้งอะไรที่เราจะทำมันอาจจะสายเกินไป บางคนก็มัวแต่จะโ ก ร ธกัน สุดท้ายก็มาเ สี ยใจทีหลัง ฉนั้นลองอ่ า นบทความนี้แล้วคุณจะเข้าใจว่า ถ้าวันนี้เรามีโอกาสที่ยังอยู่ด้วยกัน จงสร้างความสุขให้แก่กันให้มากๆ อ ย่ าให้ถึงวันสุดท้าย ที่ต่อให้ร้องไห้แค่ไหน มันก็กลับมาไม่ได้

เช้าวันหนึ่ง ภรรย าบอ กกับสามีว่า วันนี้ ฉันจะกลับบ้านไปเยื่ยมแม่ คุณจะขับรถไปส่งฉันหน่อยได้ไหมฝนตกหนักแบบนี้ ไปรถโดยส า รไม่สะดวกเลย สามี ซึ่งหน้าต าบู ด บึ้งมาตั้งแต่เช้าไม่ตอบภรรย า แต่กลับกระชากเ สี ยง ถามกลับไปว่า เมื่อวาน เธอซื้ อเสื้อใหม่

มาใช่ไหมเธอรับปากฉันแล้วนะ ว่าจะไม่ใช่เงินฟุ่มเฟือยเรายังต้อง ผ่ อนบ้าน ผ่ อนรถ ส่งลูกเรียนค่าใช้จ่ายเยอะแยะ ทำไมไม่ช่วยกันประหยัด ภรรย า พูดออ กมา เ สี ยงเบาๆ อ ย่ างคนรู้สึกผิ ด ว่า ที่แท้ คุณโ ก ร ธเรื่องนี้นี่เอง ภรรย า ก้มหน้าจัดเสื้อผ้าเงียบๆ แล้วบอ กสามีว่า วันนี้

มีรถโดยส า รเข้าเมืองแค่เที่ยวเดียวฉันคงต้องรีบไปแล้วหละคุณไม่ต้องไปส่งก็ได้ แล้วเธอก็ออ กบ้านไปโดยสามีไม่สนใจเลย เพราะยังโ ก ร ธอยู่มาก ประมาณครึ่งชั่ ว โมงผ่านไป สามีได้ยินเ สี ยงเอะอะ บนถนน จึงออ กไปดู แล้วจึงได้ยินผู้คนตะโกนกันว่า ฝนที่ตกหนัก เซาะตลิ่ง

จนสะพานเข้าเมืองได้ข า ดลงมีรถเมล์คันหนึ่ง ตกลงไปในน้ำด้วย สามี ได้ยินดังนั้น ตกใจมากกระโดดออ กจากบ้านไปทันทีเมื่อไปถึงแม่น้ำ รถเมล์ที่ถูกเก็บกู้จากน้ำเหลือ เพียงซากเหล็กสัมภาระกระเป๋าต่างๆ ของผู้โดยส า รกระจัดกระจายมีการหามร่ าง ของผู้ เสี ย ชี วิ ต คนแล้วคนเล่า

ขึ้น มาจากแม่น้ำ ชายหนุ่ม เฝ้ามองหาภรรย า ก็ไม่พบก็เ สี ยใจเจียน สิ้ น ส ติ เฝ้าถามหน่ วยกู้ภั ย ที่ทำงานอยู่ว่า เห็นภรรย าผมบ้างไหมๆๆๆ เธอใส่เสื้อสีแดง กางเกงสีดำ ทุกคนส่ายหน้า บอ กว่าไม่เห็นเวลาผ่านไป จนเกือบเย็น กู้ภั ย หยุดการทำงาน เพราะไม่มี ผู้ เ สี ย ชี วิ ต ที่หาพบแล้ว จึงบอ กชายหนุ่มว่าหักห้ามใจเถอะนะ ภรรย าคุณ

คงโดนน้ำพัดไปไกลแล้ว ชายหนุ่มเดินกลับบ้าน เหมือนคนไม่มีวิญญาณ ร้องไห้ไป คร่ำครวญไปตลอ ดทาง ในใจของเขา เฝ้าแต่คร่ำครวญว่า ทำไมๆๆๆ เราไม่ขับรถไปส่งเธอนะ เราไปด่าเธอทำไมว่าใช้เงินฟุ่มเฟือย เสื้อตัวเดียว มันจะราคาเท่าไหร่กัน แต่เมื่อ กลับถึงบ้าน คาดไม่ถึงว่าภรรย ากลับนั่งอยู่ที่

โต๊ะอาห ารมีอาห าร อยู่บนโต๊ะในมือเธอ มีเสื้อ กันหนาวเก่าตัวหนึ่ง ซึ่งเธอ กำลัง เย็บซ่อมชายเสื้อที่รุ่ยอยู่ คุณไปไหน มาคะ ภรรย ายังพูดไม่ทันจบสามี ก็ตรงเข้าไปกอ ดเธอจนแน่น คุณเป็นอะไร ร้องไห้ทำไม วันนี้ ฉัน มัวเอาเสื้อไปคืนที่ร้าน เ สี ยเวลาอ้อนวอน

ให้เขารับคืนไปมากเลย ไปขึ้นรถเมล์ไม่ทันอากาศจะหนาวแล้ว ฉันเลยรื้อเสื้อเก่า มาซ่อมก็พอใส่ได้อีกหล า ยปีนะคะฉันนี่แ ย่ จริงๆ ของเก่าก็ยังมี ไปซื้ อของใหม่มาทำไม เรื่องบางเรื่อง เราโ ก ร ธจนลืมไปว่า มันไม่สำคัญเทียบเท่ากับ ความสุข ของเราเลยนะเรื่องบางเรื่อง ไม่สำคัญเท่ากับ ความสุข ของคนที่เรารักเรามีเวลาในโลกนี้ จำกัดเวลาที่ใช้ร่วมกันยิ่งจำกัดอะไรที่ไม่สำคัญมาก พอก็อย่ านำมาเป็นอารมณ์มากมายนักเลย

ที่มา b a n g p u n s a r a  108resources