ฝากให้คิด อ ย่ าพึ่งอวดร ว ย ถ้าวันนี้ยังมีแต่ห นี้

มีคนจำนวนไม่น้อยที่ทุกวันนี้ทำงานเพื่อซื้ อของหรูๆ ใช้ของแบร์นเนม อย ากจะโชว์คนอื่นว่าฉันก็มี แต่ชีวิตหลังบ้านของตัวเองนั้นแย่แค่ไหน มีแต่ตัวเองเท่านั้นที่รู้ แต่หล า ยคนก็ไม่สนใจขอแค่ฉันได้อวดก็พอ อ ย่ างเช่นเรื่องต่อไปนี้

เจ้าของร้านทอง…ใส่ทองเส้นเท่าหนวดกุ้ง แต่ลูกจ้าง…บางคนทั้งหมดที่มีในชีวิต ขน มาผูกไว้ที่แขนแขวนที่คอหมด เจ้าของโชว์รูมรถขับมอไซค์คันเก่าไปซื้ อส้มตำหน้าปากซอย แต่ลูกจ้าง…บางคนจะทำทุกวิถีทาง เพื่อประกาศให้โลกรู้ว่ามีรถหรูขับ เจ้าของกิจการตื่นตี 5 มาเปิดร้านทำงาน เก็บร้านนอน อีกที 4-5 ทุ่ม

แต่ลูกจ้าง…บางคน ตื่น 8 โมงเลิก 5 โมงเย็น บอ ก…ลำบาก เจ้าของเขียงหมูขา ยได้วันละหมื่น เก็บทุกบาทอ ย่ างดี ใส่ไว้ตู้เซฟสิ้นเดือนรีบเอาเข้าแบงค์ แต่ลูกจ้าง…บางคน มีเงิ นแสนก้อนเดียวในชีวิตเอามาวางเรียง ถ่ายรูปโชว์ลงโซเชี่ยลให้โลก โจรรู้ว่ากูมี เฮียข ายส่งอะไหล่รถทั่วจังหวัด มีกิจการหล า ยสิบล้าน

กินข้าวแกงข้างบ้าน กับกาแฟ 7-11 แต่ลูกจ้าง…บางคน ของอาเฮียซื้ อ กาแฟแก้วละสองร้อย เพื่อถ่ายรูปอัพลงเฟส แล้วมาบ่นกับเฮียว่าปล า ยเดือนไม่มีเ งินซื้ อข้าวกิน ขอเบิกล่วงหน้า เ ศ ร ษ ฐีร้านขา ยส่ง สอนให้ลูกทุกคนทำงานหาร า ยได้พิเศษ เพื่อมีเ งินเก็บ ไปซื้ อของฟุ่มเฟือยที่อย ากได้เอง ถัดไปข้างบ้าน

ส่งลูกเรียนกรุงเทพ ลูกบ่นอย ากได้โทรศัพท์ใหม่ รีบรูดบัตรซื้ อให้ เจ๊ร้านข ายส่งปลาทะเลในตลาดแห่งนึง ข ายได้วันเป็นล้าน เจ้าของใส่เสื้อห่านคู่ ตัวไม่ถึงร้อยมาแผง แต่ลูกจ้าง…บางคน ใส่เสื้อแบรนด์ห้างร าค าหลักพัน มาทำงาน อ่ านจบคุณอาจค้านว่า ความสุขคนเรามันไม่เหมือนกันปะว่ะ

คนเราหาเงิ น มาแล้ว ไม่ใช้เพื่อให้ตัวเองมีความสุข แล้วจะหาไปทำไม ผมก็จะตอบกลับไปว่าร ว ยแล้วจะใช้ชีวิตยังไงก็ได้ แต่ถ้ายังจนอยู่ จะใช้ชีวิตยังไงก็ได้ไม่ได้ ผมจุกเพราะมันจริงถ้ายังไม่ร ว ย ไม่มีสิทธิ์ใช้ชีวิตยังไงก็ได้ เพราะสุดท้ายความอวดติดหรูจมไม่ลง

มันจะตกเป็นภาระต่อในคนรุ่นหลัง เหนื่อยหรือยังชีวิต จอมปลอม ชีวิตที่ต้องสร้างภ า พ ถ่ายรูปอัพลงเฟสว่าตัวเองหรูว่าตัวเองมี แต่หารู้ไม่ว่า เบื้องหลังกว่าจะได้มา ต้องเป็นห นี้แค่ไหน ถ้าคิดเป็นชีวิตก็เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นได้ ถ้าคิดไม่เป็นก็จงอยู่แบบเดิมต่อไป

ที่มา TheAmazingLife  stand-smiling