จุดเริ่มต้น ของคนจะร ว ย น้อยคนจะคิดได้

สมัยนี้เ งิ นคือตัวแทนของทุกสิ่ง อย ากได้อะไร ส่วนใหญ่ต้องใช้เ งิ นแลกมา ทุกคนจึง ตั้ งหน้าตั้งต าหาเ งิ นหล า ย ๆ คนอย ากร ว ย มีเ งิ นเยอะ ๆ ก็ขยันทำนั่นนี่ ทำงานที่สอง สาม สี่ มีร า ยได้เพิ่มขึ้นหล า ยช่องทางนับว่าเป็นเรื่องที่ดี ที่ทำให้ตัวเองมีร า ยได้จาก

หล า ย ๆ ทาง แต่ก็มีอีกหล า ยคนที่อย ากมีร า ยได้หล า ย ๆ ทางแล้วไม่รู้จะทำอะไรดี เ พ ร า ะมองไปทางไหนก็มีคนเขาขาย เขาทำกันหมดแล้ว เจ้าใหม่ๆอย่ างเราจะเอาอะไรไปสู้ สุดท้ายได้แต่คิด แล้วก็ไม่ได้ทำเคล็ดลับในการหา ร า ยได้เพิ่มเขาบอ กให้เริ่มจากจุดเล็กๆ คิดทำเล่นเป็นงานอ ดิเรกไปก่อนทดลองตลาด

ไปเรื่อยวันหนึ่ง อาจดัง ปัง เว่อร์ขึ้น มาเองก็ได้ การอย ากมีร า ยได้เพิ่มแล้วเที่ยวไปถามใครว่า ควรทำอะไรดีปัญหานี้คนที่ตอบได้ ดี ที่ สุดคือเจ้าของคำถามเอง โดยลองตั้งโจทย์ ตั้งเงื่อนไขว่า งานเสริมที่จะทำต้อง สร้างร า ยได้ในระดับที่น่าพอใจความเ สี่ ย งไม่มาก ลงทุนไม่สูง ช่วยเพิ่มเติมทักษะ

ของตัวเองให้สูงขึ้น และมีโอกาสต่อยอ ดได้ในอนาคต เมื่อได้ขอบเขตแล้วก็มาเฟ้น เอาจากใจของเราว่าอะไรอันไหนที่ใช่โดยใช้ตัวกรองอีก 3 ตัวคือ ความรักทำได้ดี มีประโยชน์กับคนอื่น

ขั้นที่แรก อะไรคือสิ่งที่เราทำได้ดี หรือสิ่งที่เพื่อนๆ คนในบ้านชอบวานให้เราทำงาน นั้นจะเป็นเครื่องบ่งชี้ว่าเราทำงานนั้นได้ดี ที่คนอื่น มองเห็น จึงไหว้วานเราบ่อย ๆ

ขั้นสอง ล อ งถามใจตัวเอง แล้วจดแยกออ กมาเป็นข้อ ๆ ว่า เราชอบ รักที่จะทำอะไร สิ่งที่ทำแล้วมีความสุขนั่งทำนอนทำได้เป็นวันๆ ไม่เบื่อ เช่น ชอบกิน ชอบอ่านหนังสือ ชอบเล่นดนตรี ชอบวาดรูป ชอบดูตลก ชอบเที่ยว ชอบออ กแบบ ชอบพูด ชอบพบปะ ผู้คน เป็นต้นบางคนอาจชอบหล า ยๆอย่ าง ก็เขียนออ กทุกอย่ างที่ชอบนั่นแหละ

ขั้นที่สาม ล อ งดูว่าสิ่งที่เรารัก ทำได้ดีนั้นสามารถสร้างประโยชน์ให้กับคนอื่นได้หรือ ไม่สามารถแก้ปัญหาให้กับคนอื่นได้หรือเปล่าจากนั้นก็นำทั้งสามขั้นนี้ มาคัดกรองแยก แยะออ กมาก็จะได้ร า ยชื่อหรือชนิดของงานที่เราจะทำแล้ว อาจได้มาหล า ยชื่อหน่อยก็

ไม่เป็นไร ใส่ลงมาก่อนจากนั้นก็นำไปกรองกับเงื่อนไขที่ตั้งไว้ทีแรกอีกที ที่ว่า ร า ยได้ พ อ ใจ ความเสี่ยงไม่มาก ลงทุนไม่สูงสามารถต่อยอ ดได้ในอนาคต เมื่อ กรองทั้งสอง ชั้นก็น่าจะเหลือตัวเลือ ก สักหนึ่งหรือสองอย่ าง ถ้าเลือ กไม่ได้จริงๆก็อาจ ทำไปทั้งสองเลยก็ได้ ถ้าทำไหว จะได้รู้ว่า แบบไหนร า ยได้ดีกว่ากัน

ตัวอย่ างเช่น เ จ น มีอาชีพหลักเป็นครูพี่เลี้ยงเด็กอนุบาลแห่งหนึ่ง เจนเป็นคนชอบ ฟังเพล ง ชอบท่องเที่ยวอันนี้คือข้อหนึ่งคือสิ่งที่เจนรัก ส่วนสิ่งที่เจนถนัดคือ เจนเป็น คนเล่าเรื่องเก่ง เขียนเรียงความได้ดีเพื่อนๆ มักจะไหว้วานให้เจนแต่งเรื่องเล่านิทาน

ให้สมัยเรียน มัธยม ซึ่งบอ กได้ว่าข้อสองเรื่องความถนัดของเจนนั้น คือ การเขียนแต่ง เ รื่ อ งนั่นเอง ทีนี้ก็มาคิดต่อว่า การชอบฟังเพลง ชอบท่องเที่ยวและแต่งเรื่องเขียน เ รี ย งความได้ดี จะช่วยสร้างประโยชน์ให้คนอื่นได้อย่ างไรบ้ าง เมื่อเจนลองคิดดู

ก็ได้งานออ กมา 2 อย่ างคือ เป็นนักแต่งเพลง กับเป็น มัคคุเทศก์ซึ่งทั้งสองอย่ างนี้ ทำประโยชน์ให้กับคนอื่นได้ เรี ย กว่ามันขายได้นั่นเอง เมื่อได้มา 2 ร า ยชื่อแล้วก็นำไปกรองกับเงื่อนไขอีกชั้นหนึ่ง ทั้ งมัคคุเทศก์และนักแต่งเพลงต่างให้ร า ยได้ที่น่าพอใจกับเจน ความเ สี่ ย งและการ

ลงทุนนั้นแทบจะไม่มีเ พ ร า ะทั้งสองอย่ างนั้นไม่ต้องลงทุนซื้ อหาอุปกรณ์อะไรเลย มาถึงข้อสุดท้ายอันไหนใช้ต่อยอ ดได้อันไหนที่เข้ากันได้กับงานประจำ จะว่าไปงาน ทั้ ง สองอย่ างนั้นไม่ขัดแย้งกับงานประจำ เจนแต่งเพลงสามารถทำได้ทุกวัน ส่วน

มั ค คุ เ ทศก์ก็ใช้เวลาช่วงเส า ร์อาทิตย์ไปทำก็ได้ ทีนี้ก็เหลือแต่เจนชั่งใจแล้วว่า ชอบอันไหน มากกว่ากัน หรือจะทำไปทั้งสองอย่ างเลยก็ได้ จ า ก ตั ว อ ย่ า ง ข้างต้นทำให้คนที่อย ากมีร า ยได้เสริม ใช้เป็นแนวทางในการเริ่มต้น ทำงานเล็กๆลองเลือ กเอาจากสิ่งที่ตัวเองรัก ถนัด และเป็นประโยชน์ต่อผู้อื่นเสี่ยงน้อย

ล ง ทุ น ไ ม่มาก และนำไปต่อยอ ดได้เมื่อได้เริ่มลงมือทำแล้ว ผลงานนั้นจะฟ้องกลับ ม า เองว่าเราจะไปต่อได้ดีแค่ไหน ถ้าเราเริ่มจากสิ่งที่ใจรักต่อให้เจออุปสรรค เราก็จะ ฟั นฝ่าไปได้ ร า ยได้เริ่มต้นอาจไม่มากแต่ด้วยความที่ทำแล้วมีความสุขเป็นงานที่เข้า กับตัวเอง เชื่อว่าวันหนึ่งมันจะสามารถพัฒนาต่อยอ ดสร้างร า ยได้ก้อนโตกลับมาให้ และทำให้เรากล า ยเป็นคนร่ำร ว ยขึ้น มาได้

ที่มา kha-yam