ในยุคที่อะไรก็เปลี่ยนแปลงไปเร็วเราจะย่ำอยู่ที่เดิมๆก็คงไม่ได้ เ พ ร า ะนั่นหมายถึงชีวิตเรากำลังก้าวสู่ความลำบากแล้วครึ่ง ฉนั้นการที่เราจะเอาตัวรอ ดในแต่ละยุคได้เราจะต้องรู้จักปรับตัวให้เข้ากับยุคนั้นๆ วันนี้เราจะพามาดูถึงคนที่จะลำบากถ้าหากไม่เริ่มปรับตัว
ประเภทที่ 1 คนที่ทำงานแบบเดิม ๆ ซ้ำ ๆ
พนักงานที่ต้องทำงานแบบเดิม ๆ ซ้ำ ๆ เช่น แพคของ ประกอบชิ้นส่วน จัดเรียงสินค้าในคลัง งานที่อาศัยแค่การจับวางให้เข้าที่ ไม่ได้ใช้การคิด วิเคราะห์ หรือ การตัดสินใจใด ๆ เรียกว่าทำงานหน้าเดียวคล้าย ๆ หุ่นยนต์ จึงไม่แปลกเลย หากจะถูกแทนที่ด้วยหุ่นยนต์จริง ๆ เ พ ร า ะหุ่นยนต์ไม่เรียกร้องขึ้นเ งิ นเดือน ไม่ข า ด ลา มาสาย ไม่บ่น ไม่หยุดงานประท้วง ไม่เรียกร้องสวัสดิการเพิ่ม
ประเภทที่ 2 คนที่นอ กเหนือจาก 8 ชั่ วโมงไม่เรียนรู้
มีเพื่อนผมคนหนึ่งทำงานที่โกดังสินค้า คอยเช็คจำนวนสินค้าในคลัง เป็นงานง่าย ๆ ที่เหมือนจะถูกแทนที่ด้วยหุ่นยนต์ในอนาคต แต่เมื่อทำงานปีแรก เขาก็ค้นพบว่า มีของบางอ ย่ างที่ถูกจัดส่งเป็นจำนวน มาก เขาเริ่มเกิดไอเดีย
จึงไปค้นหาข้ อมูลต่อ และพบว่าของสิ่งนั้น เป็นที่ต้องการของตลาดมาก ด้วยความที่อยู่ในวงการนี้อยู่แล้ว ทำให้เขามองหาแหล่งผลิตที่ต้นทุนถูกได้ และเริ่มนำมาลงหน้าเว็บเพื่อข า ยออนไลน์ ผ่านไป 3 ปี ธุรกิจขย ายตัวอ ย่ างรวดเร็ว
ปีที่ 7 เขาก็เปิดบริษัทของตัวเอง ตลอ ดระยะเวลาแห่งการเปลี่ยนแปลง สิ่งที่เขาไม่เคยหยุดทำก็คือ ใช้เวลานอ กเหนือจาก 8 ชั่ วโมงที่ทำงาน มาเรียนรู้เพิ่ม ยุคสมัยนี้เป็นยุคแห่งการเรียนรู้ ความรู้เติบโตขึ้นในอัตราที่ก้าวกระโดด ทุกคน มีอินเทอร์เน็ต สามารถเข้าถึงความรู้ต่าง ๆ ได้อ ย่ างรวดเร็วแค่ปล า ยนิ้ว อยู่ที่ว่าคุณจะใช้โอกาสที่มี ไขว่คว้า หรือนั่งรอวันถูกแทนที่
ประเภทที่ 3 คนที่ทำงานร่วมกับคนอื่นไม่เป็น
บริษัทต่างชาติแห่งหนึ่ง ให้เ งิ นผู้สมัครงาน 75 บาท ให้พวกเขาไปหาข้าวกินด้วยกัน ผู้สมัคร 6 คนไปถึงร้านอาหารด้วยกัน แต่ข้าวจานหนึ่งร า ค าอ ย่ างต่ำ 15 บาท เ งิ นที่พวกเขามี ไม่พอจะซื้ อข้าวคนละจานเลยด้วยซ้ำ ก็เลยกลับไปบริษัท พอถึงบริษัท ประธานบริษัทรู้เข้าก็ส่ายหน้า
ขอโ ท ษด้วย พวกคุณไม่เหมาะกับบริษัทเรา รู้ไหม ร้านอาหารร้านนั้น มีโปรโมชั่นซื้ อ 5 แถม 1 ไม่ได้อ่านดูร า ยละเอียดในเมนูเลยเหรอ นี่แสดงให้เห็นถึงความไม่ใส่ใจ หรือถึงแม้ไม่มีโปร 5 แถม 1 ก็ยังขอจานเปล่ามาหนึ่งใบ แล้วสั่งข้าว 5 จาน มาแบ่งกันกินได้
แต่ผู้สมัครทั้ง 6 คน ไม่มีใครคิดว่ามาด้วยกัน จึงไม่เกิดคำว่า เป็นทีมเดียวกัน ทุกคนต่างคิดถึงแต่ตัวเอง เมื่อเข้ามาอยู่ในองค์กร ก็ไม่รู้จักการทำงานเป็นทีม รู้ไหม ทีมเวิร์คที่ดีนี่แหละ ที่ทำให้มนุษย์เหนือ กว่าหุ่นยนต์
ประเภทที่ 4 คนที่ไม่เข้าใจการลงทุนในตัวเอง
เรามักจะได้ยินคำเตือนว่า อ ย่ าฟุ่มเฟือย แต่ถ้าเราเก็บเ งิ นได้ 1 แสนต่อปี ภายใน 10 ปี เก็บได้ 1 ล้าน นี่คือเก่งเหรอ ไม่ใช่ เ พ ร า ะเมื่อคุณใช้เวลา 10 ปีถึงจะเก็บเ งิ นได้ 1 ล้าน คนอื่นอาจจะใช้เวลาแค่ปีเดียว ตอนที่คุณยังเยาว์วัย คุณต้องรู้ว่าจะลงทุนกับตัวเองยังไง ถ้าทุกเดือนคุณเอาเ งิ นส่วนหนึ่งมาลงทุนกับตัวเอง บางคนออ กเดินทางเที่ยวรอบโลก
ไปเจอธุรกิจใหม่ ๆ ที่น่าสนใจในต่างประเทศ แต่ในบ้านเรายังไม่มี ก็นำไอเดียกลับมาต่อยอ ดเป็นธุรกิจของตัวเอง บางคนไปเรียนคอสการข า ยเสริมหลังเลิกงาน อาจไม่ได้ร ว ยในทันที แต่การได้ทำความรู้จักคน มากมาย ก็นำพาโอกาสดี ๆ เข้ามาในชีวิตได้เหมือนกัน
บางคนไปเข้าฟิตเนสออ กกำลังกาย จนค้นพบช่องทางธุรกิจ เปิดยิม ข า ยอาหารเสริมสำหรับคนรักสุขภาพ หล า ยปีผ่านไป คุณจะพบว่า เ งิ นที่คุณใช้ไป ทำให้คุณค่าของตัวเองเพิ่มขึ้น คุณได้คืนกลับมาหล า ยเท่า
ประเภทที่ 5 คน มองอะไรสั้น ๆ ตัดสินแค่สิ่งที่อยู่ตรงหน้าทันที
หลังเรียนจบ Li Ting และ Tan Si เข้าไปฝึกงานที่บริษัทบัญชีแห่งหนึ่งด้วยกัน หลังหมดระยะฝึกงาน บริษัทเสนอให้ไปศึกษางานที่สำนักงานใหญ่ที่ต่างประเทศ 2 ปี แต่ได้เ งิ นเดือนครึ่งเดียว ไม่มีค่าคอมมิชชั่น
Li Ting รู้สึกว่าเ งิ นเดือนน้อยเกินไป แถมไม่คุ้นเคยกับการใช้ชีวิตในต่างแดน ก็เลยไม่เอา ส่วน Tan Si กล้าตัดสินใจเลือ กไปศึกษางานที่สำนักงานใหญ่ในต่างประเทศ ในมุมมองของเธอ ไปศึกษางาน แถมยังได้เ งิ นเดือน เป็นเรื่องที่คุ้มแสนคุ้ม
ผ่านไป 2 ปี Tan Si กลับมาที่บริษัทในฐานะหัวหน้าโครงการคนใหม่ ร า ยได้ 1 ล้านต่อปี ส่วน Li Ting ยังคงทำงานในตำแหน่งเดิม เ งิ นเดือนในตอนนี้ไม่ถึง 1 ใน 3 ของ Tan Si ไม่ใช่ว่า Tan Si ตัดสินใจถูก หรือ Li Ting ตัดสินใจผิ ด เ พ ร า ะทั้งคู่ต่างเลือ กสิ่งที่คิดว่าดีที่สุดให้ตนเอง
แต่เวลาที่ผ่านไป จะเป็นเครื่องพิสูจน์ว่า การตัดสินใจของเราในอ ดีต จะพาเราก้าวหน้าขึ้นได้หรือไม่ เมื่อก่อนปลาเล็กกินปลาใหญ่ ตอนนี้ต้องเปลี่ยนเป็นปลาเร็วกินปลาช้า สิ่งใหม่ ๆ ที่ปรากฏขึ้น มักมาพร้อมกับโอกาสทางธุรกิจ แต่เมื่อโอกาสผ่านไป คนที่ช้าก็จะไม่มีทางได้สัมผัส
ในยุคนี้ พวกเราต้องมีสัญชาตญาณของการเอาตัวรอ ด เราเป็นคน ไม่ใช่หุ่นยนต์ ต้องรู้จักเรียนรู้และปรับตัว ค้นหาและแก้ไข้ข้ อบกพร่องของตัวเองอ ย่ างทันท่วงที เพื่อที่จะพัฒนาต่อไปในทิศทางที่ดียิ่งขึ้น ไม่อ ย่ างนั้นในแต่ละปีที่ผ่านไป คุณจะพบว่า คุณถูกคนอื่น ๆ ทิ้งไว้ข้างหลัง
แล้วจะเห็นว่า ตัวอ ย่ างที่หยิบยกมานั้นไม่ได้เจาะจงถึงอาชีพใด เ พ ร า ะทุกอาชีพล้วน มีโอกาสตกงานได้ทั้งนั้น แต่ยกตัวอ ย่ างให้เห็นถึงทัศนคติ ที่จะเป็นสิ่งตัดสินว่า คุณจะถูกแทนที่หรือได้ไปต่อ
ที่มา b i t c o r e t e c h na-aan
