ทำไมหาเ งิ น มาได้เท่าไหร่ก็ไม่เคยพอจ่าย ทั้งๆเ งิ นเดือนก็สูง

ใครๆก็ฝันว่าอย ากทำงานได้เ งิ นเดือนสูงๆ แต่พอทุกอ ย่ างเป็นไปต ามที่ต้องการกลับมีปัญหาเรื่องเ งิ นอยู่ดี ไม่พอใช้จ่าย บางคนติดห นี้เพิ่มอีก มันเกิดอะไรขึ้น หล า ยคนคงตั้งคำถามกับตัวเอง ฉนั้นวันนี้เรามาดูกันสิว่าเราเป็นแบบนี้กันไหม

พูดกันติดปากตั้งแต่วัยทำงานจนถึงวัยเกษียณ ว่าหาเ งิ น มาจ่ายออ กหมด หาเ งิ นได้เท่าไหร่ก็ไม่พอจ่าย หาเ งิ น มาไม่ทันได้ใช้ หาเ งิ น มาได้ก็ไม่เคยมีเ งิ นเก็บคนทำงานทุกคนต่างต้องการ เ งิ นเดือนสูงๆ ร า ยได้เยอะๆ กันทั้งนั้น อ ย่ างน้อยที่สุดก็ขอให้ได้เ งิ นเดือนที่พอใช้จ่ายตลอ ดเดือน เหลือเก็บบ้างเล็กน้อยก็ยังดีแต่สภาพสังคมปัจจุบัน ชีวิตของคนทำงาน มีสิ่งที่ทำให้ต้อง

เ สี ยเ งิ น เ สี ยค่าใช้จ่ายค่ามากขึ้น ซึ่งแม้จะเป็นร า ยจ่ายที่สำคัญ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะเปลี่ยนแปลง หรือลดร า ยจ่ายไม่ได้ เช่น ค่าผ่อนชำระบัต ร เ ค รดิ ตขั้นต่ำในแต่ละเดือน ค่าผ่อ น สินค้า ค่าบริการโทรศัพท์มือถือ ค่าอินเตอร์เน็ต ค่าเสริมสวย-ซื้ อเครื่องสำอาง ค่าใช้บริการฟิตเนส ค่าน้ำมันรถร า ยจ่ายเหล่านี้ เป็นการจ่ายเพื่อสิ่งที่ อาจไม่จำเป็นต้องมี ต้องทำ หรือต้องเป็น

แต่ก็ยังดีกว่าร า ยจ่ายในสิ่งที่ไร้ประโยชน์ เช่น ค่าเห ล้ า ค่าบุ ห รี่ ค่าห ว ย หรือค่าใช้จ่ายสำหรับอบายมุขต่างๆเ งิ นเดือนเท่าไหร่จึงจะพอ กับความต้องการจึงเป็นปัญหาโลกแตกสำหรับคน ทำงาน หล า ยคน มีร า ยได้มากกว่าตอนเริ่มต้นทำงาน แต่ก็ยังไม่พอใช้จ่าย ไม่พอใช้ห นี้ ลองมองย้อนกลับไปในอ ดีต หากเราไม่ก่อห นี้ โดยเฉพาะห นี้บัต ร เค ร ดิ ต เพื่อซื้ อสิ่งที่ต้องการ

อ ย่ างง่ายๆ ป่านนี้คงมีเ งิ นเก็บมากมายหากคนทำงานอ ย่ างคุณ จ่ายค่าเห ล้ า ค่าบุ ห รี่ในแต่ละวัน เท่าค่าใช้จ่ายประจำวันโดยเฉพาะค่าข้าว ถ้างดเ ห ล้ า งดบุ ห รี่ในแต่ละเดือน จะเหลือ เ งิ นค่าข้าวเป็นสองเท่าเลยทีเดียวหากคุณมีร า ยได้หลักพัน หรือหลักหมื่นต้นๆ แต่ซื้ อเสื้อผ้า เครื่องประดับร า ค าแพงใส่ไปทำงาน ใช้โทรศัพท์มือถือเครื่องละหล า ยหมื่นที่ยังต้องผ่อน ดื่ มกาแฟ

แก้วละเกือบร้อย แม้จะเป็นความสุขของคนทำงานที่ถือเป็นการให้รางวัลตัวเองจากการทำงานที่เหน็ดเหนื่อย แต่ความทุ ก ข์ที่ต้องจ่ายหรือเป็นห นี้จะต ามมาในภายหลังพฤติก ร ร มและการใช้ ชีวิตเช่นนี้ ส่งผลให้คนทำงานส่วนใหญ่มีห นี้สิน แม้แต่คนที่ทำงานได้เ งิ นเดือนสูงแต่บริหารร า ยได้ของตนเองไม่ดี ก็ไม่เหลือเ งิ นเก็บเ พ ร า ะส่วน มากได้เ งิ นเยอะก็ใช้เยอะต ามไปด้วยนี่เป็นสิ่งที่

เกี่ยวข้ องกับความอย ากได้อย ากมีของคน ยกตัวอ ย่ างง่ายๆ ตอนเป็นเด็กคุณอาจจะคิดว่า มีเ งิ นแค่ 1 ล้านบ า ท ก็ถือว่าร ว ยแล้ว แต่เมื่อโตขึ้น มาเ งิ น 1 ล้านบ า ทอาจจะเป็นเ งิ นจำนวนที่น้อยมาก ในสายต าคุณนั่นก็เ พ ร า ะกิเลสไม่มีที่สิ้นสุด ยิ่งคนเติบโตมากขึ้นเท่าไหร่ กิเลสก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้นต าม สภาพและฐานะนุรูปที่คุณต้องสร้างภาพให้ปรากฏแก่สังคม ดังนั้นถึงจะมีเท่าไรก็ไม่พอใช้

เ พ ร า ะความต้องการที่เพิ่มขึ้นลองพิจารณาดูว่าในช่วงเริ่มต้นชีวิตการทำงาน คุณอาจมีร า ยได้แค่หลักพัน หรือหลักหมื่นต้นๆ จากร า ยได้ที่เพียงพอต่อ การใช้ชีวิตในหนึ่งหนึ่งเดือน เมื่อคุณมีความ ต้องการมากขึ้นเรื่อยๆ ร า ยได้ก็เกิดการไม่พอใช้ ต้องหมุนเ งิ นเดือนชนเดือน หลังจากนั้นคุณก็จะเริ่มคิดว่าถ้ามีเ งิ นเดือนสามหมื่นบ า ทก็คงพอค่าใช้จ่าย อยู่ได้สบายๆ แต่เมื่อเ งิ นเดือนคุณถึง

สามหมื่นเมื่อไหร่ก็กลับเข้าสู่พฤติก ร ร มเดิม เ งิ นสามหมื่นที่คิดว่าพอ สุดท้ายก็ไม่พออยู่ดี จากที่เคยคิดว่า ใช้เท่าไหร่ก็ยังไม่พอ พ ย าย ามเปลี่ยน มาเป็น อย ากเก็บออมให้ได้เยอะที่สุด จนรู้สึก ว่าออมเท่าไหร่ก็ยังออมไม่พอ หรือ สร้างห นี้ได้ แต่ต้องเป็น ห นี้เพื่ออนาคต ออมเ งิ นกับปร ะกั นชีวิต และฝากเ งิ นกับธนาคาร จะได้สบายตอนแก่ หรือมีเ งิ นเก็บไว้ใช้หากเกิดเหตุการณ์ฉุ กเ ฉิ น

หรือเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดขึ้นประเมินร า ยจ่ายจากเ งิ นเดือนหรือร า ยรับอื่นๆ ก่อนเสมอ เพื่อจัดสรรเ งิ นเดือนเป็นส่วนๆ คิดว่าควรจ่ายอะไรเท่าไหร่บ้าง จะได้รู้ว่าที่จ่ายไปแต่ละเดือนจนไม่เหลือ กิน เหลือเก็บนั้น ร า ยจ่ายส่วนใดที่ไม่มีความจำเป็น ก็ค่อยๆ ตัดออ กไป เรียกง่ายๆว่า ใช้จ่ายอ ย่ างประหยัด หากเก็บออม 1 ปี ได้ สัก 8 หมื่น เก็บออมได้ 3 ปี เป็น 2 แสน 4 หมื่น ระหว่างนั่นอาจจะไป

ฝากธ น าคา ร ล งทุ น ก็จะมีเ งิ นเก็บเพิ่มได้ แม้ในอนาคตข้าวของเครื่องใช้จะขึ้นร า ค า คุณก็ไม่เดือ ดร้อนอะไร ถ้าเทียบกับคนที่ทำงาน มา 3 ปีเท่ากัน แต่ไม่มีเ งิ นเก็บแม้แต่บ า ทเดียว ที่สำคัญคุณ จะมีเ งิ นสำรองนอนนิ่งๆ ไว้ใช้ได้ย ามฉุ กเ ฉิ น เช่น ย ามเ จ็ บป่ ว ย หรือเกิดอุบัติเหตุที่ทำให้คุณไม่สามารถทำงานได้อีกต่อไป

ที่มา m o n e y h u b. fahhsai